Jack Daniel’s Green Label to najniżej pozycjonowany JD oficjalnie dostępny tylko w Stanach Zjednoczonych.
Zielony Jack Daniel’s różni się od czarnego wiekiem. Choć producent nie podaje informacji o wieku whisky, w smaku wyraźnie czuć, że jest to trunek bardziej płaski. Paradoksalnie, w tym wypadku wcale nie oznacza to, że jest on gorszy. JDGL różnił się kiedyś od JD No.7 nie tylko wiekiem, ale także zawartością alkoholu, ale dzisiaj oba trunki zredukowano do 40%.
Warto dodać, że beczki, z których rozlany zostanie Jack Daniel’s Green Label leżakują na dole magazynu przez to wystawione są na mniejsze wahania temperatury i oddają whiskey mniej charakteru. Więcej na ten temat pisałem w pierwszym wpisie o JD.
Wiele osób zastanawia się dlaczego Brown-Forman utrzymuje Jack Daniel’s Green Label na rynku, ponieważ trunek ten jest znacznie tańszy od normalnego „Jacka”, a jego jakość nie jest znacznie gorsza. No cóż, w Brown-Forman nie pracują przypadkowi ludzie i na pewno wiedzą co robią. Tak czy inaczej „Zielonego Jacka” nie można kupić w Polsce. No może poza nielicznymi sklepami online, w których jego cena nie odzwierciedla jakości jaką może zaoferować. Degustacja ta będzie zatem interesująca wyłącznie dla osób, które chcą wiedzieć więcej lub mają możliwość zakupu.
Kategoria: bourbon i whisk(E)y amerykańskie
Oko: bursztynowy
Nos -17 – słodki, waniliowy, kukurydziany, niezbyt lotny, delikatny, prosty
Język: – 20 – delikatny i oleisty
Finisz: – 17 – delikatny, ale niezbyt wyrazisty. Płaski i lekko pieprzny na końcu, szybko gaśnie.
Balans – 19 alkohol przeważa na końcu
Total: 73/100 = zadowalające dla początkujacych
ABV: 43%
Cena: PLN 90
No i co? Powinien być gorszy niż JD7, a dostaje więcej punktów. Whisky ta punktuje łagodnością na języku i balansem – jest spójna ponieważ wszystkie elementy mają umiarkowaną, a przez to podobną, intensywność. JDGL jest mniej wyrazisty i przemyka się po kryteriach punktacji. Wyobrażam sobie jednak, że w koktajlu byłby mniej widoczny niż czarny JD7.