Dzisiajeszy wpis piszę oblany lekkim rumieńcem ponieważ niezręcznie mi, że opisuję ten event tak późno. Na warszawskiej premierze Ardbega Galileo byłem ponad miesiąc temu. Od tego czasu moje blogowe i zawodowe życie zaczęło pędzić bardzo szybko i mam spore opóźnienie w opowiadaniu Wam zarówno o whisky jak i o tym co się u mnie dzieje (dlatego zachęcam do przyłączenia się do Milerpije na FB, albo do śledzenia mnie na Instagramie – Tom Miler). Niemniej dzisiaj nadrabiam zaległości i zapowiadam, że ten tydzień upłynie pod znakiem destylarni Ardbeg.Zaczniemy od opisu premiery i notki smakowej whisky Ardbeg Galileo, a potem dokładnie przyjrzymy się dwóm równie ciekawym wypustom: Ardbeg Rollercoaster i Ardbeg Alligator. Na sam koniec mam dla Was coś naprawdę wyjątkowego. Będziemy wspólnie świętować dodanie alkoholu #100 na Milerpije.pl, a alkoholem tym będzie (tadam, tadam) „święty gral” świata whisky – Ardbeg 24 yo destylowany w 1975 roku. Miałem ostatnio przyjemność degustować tę whisky i choć nie miałem jej w planach na #100, doskonale wpisuje się ona w krajobraz tego tygodnia na moim blogu więc postanowiłem, że whisky, którą pierwotnie zaplanowałem pokażę Wam chwilę później.
Polska Premiera
Polska premiera odbyła się 4 X 2012 w Warszawie w Forcie Sokolnickiego. Muszę przyznać, że miejsce było dobrane dobrze i organizatorom udało się stworzyć odpowiednią atmosferę. Bez zbędnego filozofowania powiem, że wyorbażam sobie, iż marketing whisky torfowych w Polsce musi być rzeczą trudną. Biorąc pod uwagę fakt, że lwia część społeczeństwa cały czas pyta „Co jest wyjątkowego w wódzie na myszach?”, tłumaczenie, że whisky, która przy pierwszym spotkaniu smakuje jak „rocket fuel” jest świetna nie jest rzeczą łatwą. Trzeba przekazać zatem wyrazy uznania organizatorom za budowanie atmosfery zarówno przystępnej jak i spójnej z wizerunkiem destylarni.
Na premierę Ardbega poszedłem z Romanem z Szarmant.pl i Tomkiem z Alkoteki. Na samym początku panie, które wpuszczały gości zaskoczyły nas bardzo obligatoryjnie przystawiając nam wielkie czarne pięczęcie na dłoniach dzięki, którym mankiety naszych koszul zaplamiły się w kilka minut… Niezbyt to zręczne, ani ładne. Wystarczyło dawać pieczątki tylko tym, którzy chcieli wyjść i potem wrócić lub po prostu korzystać z listy. Na szczęście była to w sumie jedyna negatywna rzecz, która rzuciłą mi się w oczy.
Będąc członkiem założycielem Stow. But w Butonierce, niosę kaganek eleganckiej oświaty, więc na premierę Galileo postanowiłem ubrać się tak, aby wyrazić swoje zamiłowanie zarówno do whisky jak i do klasycznej elegancji. Miałem czarne, błyszczące wiedenki, ciemny garnitur oraz krawat nawiązujący do Szkockiej kraty i jedwabną poszetkę w paisley. Wiedziałem, że inni wyluzują się tam dużo mocniej więc darowałem sobie białą koszulę i założyłem niebieską, a w butonierce (to ta dziurka w klapie, a nie kieszonka na piersi!) oczywiście miałem srebrnego buta – symbol naszego Stowarzyszenia. Szarmant w swoim włoskim, dwurzędowym garniturze z nogawką o szerokości 26 cm i knicie (!) szedł ze mną łeb w łeb! 😀 Dobra, starczy już tej próżności.
Na sali znalazł się bufet z bardzo dobrym jedzeniem nawiązującym do smaków dymnych (był nawet chleb upieczony z dodatkiem Ardbega), otwarty bar ze świetnie ubranymi barmanami i Ardbegiem 10yo oraz innymi wersjami tej whisky, a także kilka innych atrakcji, którymi nie będę zaprzątał Wam głowy ponieważ wszyscy i tak czekali na jedno – Galileo.
Jednak zanim do niego przejdę zwrócę Waszą uwagę na jeszcze jedną rzecz. Ardbeg w większości wypustów ma kolor słomkowy. Między innymi dlatego sprzedawany jest w zielonych butelkach. Jako cieawostkę można dodać, że „firmowo” podaje się go także w zielonych szklankach (zdecydowanie zbyt dużych) żeby uchronić konsumentów od widoku whisky w kolorze … który najłagodniej mówiąc nie kojarzy się z kolorem najsławniejszych marek whisky, które kształtują świadomość konsumencką (.. które i tak są barwione karmelem).
Niestety z uwagi na fakt, że dzień po premierze Galileo w Warszawie musiałem być w Szczecinie na feralnej wizycie w Polmosie Szczecin, wyszedłem z eventu obchodząc się tylko smakiem, dlatego dziękuję LVMH Polska za przesłanie mi butelki Galileo do recenzji.
A teraz zapraszam już Was do przeczytania notki smakowej whisky Ardbeg Galileo.
Aaaa wypadałoby jeszcze zapowiedzieć małą niespodziankę: w przyszłym tygodniu na Milerpije.pl pijemy koniak 😉