Whisky Glenmorangie od lat szczyci się tytułem najpopularniejszego single malta wśród Szkotów. Dzisiaj chciałbym przybliżyć Wam historię oraz samą whisky, a także wiele ciekawostek, które wiążą się z tą sławną destylarnią. Z uwagi na fakt, że whisky ta od lat obecna jest na naszym rynku, jest ona dobrze ugruntowana i znana przez wielu konsumentów. Mam nadzieję, że część z nich dotrze tutaj, aby dowiedzieć się o swojej ulubionej whisky jeszcze więcej.
Lokalizacja destylarni – szkockie Highlands
Destylarnia na farmie Morangie leżącej w północnej części szkockich Highlands powstała w 1843 roku przez rozbudowę lokalnego browaru i zaczęła produkować whisky w 1849.
Miejsce to znajduje się nieopodal starszej o około 50 lat destylarni Balblair. Inni sławni sąsiedzi tej destylarni to destylarnie Dalmore i Teaninich. Lokalizacja owej farmy nie była miejscem przypadkowym. Jej właściciele, bracia William i John Mathesen, wybrali miejsce, które miało ugruntowane tradycje w nielegalnych gorzelnictwie.
Historia Destylarni
W 1887 roku destylarnia przeszła przebudowę. Wprowadzono wtedy bardzo wysokie alembiki przywiezione z destylarni ginu John Taylor, a firma zmieniła nazwę na Glenmorangie Company Distillery Limited. W 1918 roku destylarnię kupiło dwóch udziałowców: Durham oraz MacDonald & Muir Ltd, która później stała się jedynym właścicielem, w którego władaniu znajdowały się także destylarnie Ardbeg i Glen Moray. Warto dodać, że swoją dzisiejszą pozycję destylarnia zawdzięcza faktowi, że latach 90 stosowała on nowoczesne (na owe czasy) techniki marketingowe co w świecie whisky nie było do tej pory oczywistością. W 2004 roku wszystkie 3 gorzelnie zostały sprzedane firmie LVMH. Firma ta szybko wyzbyła się destylarni Glen Moray sprzedając ją francuskiej firmie La Martiniquaise i jednocześnie skupiając się na niezwykle skutecznym marketingu swoich marek (do LVMH należy także sławna destylarnia Ardbeg).
Ciekawostka
Przez wiele lat w destylarni pracowało zaledwie 16 osób, których określano mianem „The 16 men of Tain” jednak w 2008 produkcja zostałą powiększona i zespół produkcyjny liczy teraz 24 osoby, które od tego roku nazywają się „The men of Tain” 😉
Technologia w desylarni
W 1980 roku zaprzestano słodowania na własne potrzeby, a liczba alembików została podwojona z 2 na 4, a w 1990 po raz kolejny z 4 do 8. Później w 2008 i 2009 zwiększono liczbę alembików do 12. Alembiki w destylarni Glenmorangie są replikami wspomnianych alembików z XIX w., które zamontowano w 1887 i szczycąc się wysokością 8m zaliczają się one do najwyższych w Szkocji. Konkurować mogą z nimi tylko alembiki w destylarniach Bunnahabhain i Isle of Jura. Glenmorangie obecnie ma możliwość produkcji do 6M litrów alkoholu rocznie co czyni ją dużą destylarnią. Beczki podobno używane są tylko dwukrotnie, a beczki finiszujące zawsze deponowane są w tradycyjnych magazynach gdzie leżakują maksymalnie trzy rzędy beczek z dużym dostępem powietrza.
Obecnie produkcją w destylarni kieruje Dr Bill Lumsden, który jest prominentną postacią szkockiego świata whisky i słynie z ochoczego eksperymentowania.
Marketing marki
Najsławniejszą zasługą whisky Glenmorangie jest wprowadzenie do portfolio whisky finiszowanych w połowie lat 90 XXw. Destylarnia wypuściła wtedy edycje finiszowane w beczkach po Sherry, Porto i Madeirze. Co ciekawe, w owym czasie było więcej destylarni stosujących finiszowanie, a pionierem była tu destylarnia Auchroisk). Ćwierć wieku później, w 2020 tzw. „wood management”, czyli stosowanie różnych typów drewna do leżakowania dalej pozostaje wiodącym nurtem marketingowym w świecie whisky. Jak widać, wyczucie rynku przez włodarzy destylarni Glenmorangie bez wątpienia jest imponujące.
Ciekawostka
Obecnie promowana kampania marketingowa jest nieco zabawna. Otóż jednym z wyróżników whisky Glenmorangie są wspomniane powyżej, okazałe i wysokie alembiki, które sięgając 8 m, dorównują wysokością dorosłej żyrafie. Wspominałem już, że w tym artykule jest mnóstwo wiedzy, która naprawdę się przyda? 😀
Portfolio whisky Glenmorangie
Jak wspomniano powyżej, portfolio destylarni Glenmorangie jest bardzo szerokie jak na whisky tego formatu (zwykle najbardziej popularne whisky nie są dostępne w takiej mnogości edycji).
Wersje podstawowe
Bez wątpienia dla destylarni najważniejsze są tzw. „podstawki”, czy whisky w wersjach najbardziej dostępnych – podstawowych. Są to:
- Glenmorangie 10 yo The Original – leżakowana w beczkach po bourbonie
- Glenmorangie Quinta Ruban – finiszowana w beczkach po porto
- Glenmorangie Lasanta – finiszowana w beczkach po sherry
- Glenmorangie Nectar d’Or – finiszowana w beczkach po Sauternes.
„Podstawki” to jednak tylko część rozbudowanej oferty Glenmorangie.
Edycje Prestiżowe
To rozlewy whisky, które destylarnia uznała za wybitnie interesujące, a jednocześnie posiada je w bardzo niewielkich ilościach. Pojawiają się tutaj głównie roczniki, a na doczepkę załapały się także szerzej dostępne Glenmorangie 18yo i Signet.
Private Editions
To coroczne edycje eksperymentalne. Jak przykłady prezentuje opisywane na MilerPije.pl (linkina dole) edycje Allta i Spios.
Degustacja whisky Glenmorangie
Na blogu znajdziecie też osobne wpisy poświęcone degustacjom rozmaitych whisky. Oto co opisałem w przeszłości w odniesieniu do omawianej dzisiaj destylarni:
